کاربرد پایدارسازی بروش هیبرید در بازسازی توموگرافی چگالی الکترونی یونوسفر در ایران

توموگرافی یونوسفر یک روش بسیار موثر جهت بررسی ویژگیهای فیزیکی این لایه از جو می‌باشد. بازسازی توموگرافیک چگالی الکترونی یونوسفر بدلیل کمبود مشاهدات ورودی و نیز عدم توزیع یکنواخت آنها یک مساله معکوس بدوضع محسوب می‌شود. در این مقاله از یک روش جدید پایدارسازی بنام هیبرید جهت حل این مساله استفاده شده است. این روش ترکیبی از روشهای پایدارسازی تیخونوف و تغییرات کلی (TV) می‌باشد. مزیت این روش در کمتر شدن میزان بایاس ایجاد شده در نتایج و نیز ایجاد تعامل بهینه مابین مقدار بایاس و دقت نتایج حاصل است. بدلیل وجود اندازه گیریهای مستقیم یونوسفر (یونوسوند φ=35.73820, λ=51.38510) در سال 2007، کارایی روش پیشنهادی این مقاله توسط داده‌های شبکه ژئودینامیک کشور ایران در سه روز مختلف بتاریخهای 03/01/2007 (فصل زمستان)، 03/04/2007 (فصل بهار) و 13/07/2007 (فصل تابستان) مورد تست و ارزیابی قرار گرفته است. همچنین نتایج الگوریتم پیشنهادی در این مقاله با نتایج حاصل از روش تیخونوف مرتبه صفرم، چگالی الکترونی بدست آمده از مدل مرجع جهانی یونوسفر 2012 (IRI-2012) و چگالی الکترونی حاصل از مدل NeQuick موسسه عبدالسلام ایتالیا مورد مقایسه قرار گرفته است. منطقه بازسازی شده دارای عرض 22 تا 40 درجه و طول 44 تا 64 درجه می‌باشد. آنالیز انجام گرفته نشاندهنده کمینه خطای نسبی 55/1 درصد و بیشینه 52/19 درصد می‌باشد. همچنین مقادیر کمینه و بیشینه خطای مطلق بترتیب برابر با 1011×32/1 (ele/m3) و 1011×67/6 (ele/m3) بدست آمده است.